тамызық

тамызық
… 2. ауыс. Әңгіменің тууына арқау, себеп д.м. Ал «қысқа жазу таланттың белгісі» деген белгілі сөзді осы араға кірістірсек, әңгімемізге т а мы з ы қ тастаған болар едік (Лен. жас., 06.08.1988, 3)

Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. . 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Смотреть что такое "тамызық" в других словарях:

  • тамызықтал — тамызықта етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Тырбық жусанның қураған түбіртегімен т а м ы з ы қ т а л ы п, мосының астында лыпып жанған тезектің жалыны жез қара шәугімнің бауырын жалмаңдай жалайды (М.Айымбетов, Құмөзен., 7) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • тамызық — зат. От тұтатын, кепкен, қураған отын …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • тамбау — (Монғ.; Сем.: Көкп., Ақс.) тұтанбай қою, жанбау, от алмау. Сіріңке дым алған ба, т а м б а й қойды (Монғ.). Дым алса, сіріңке т а м б а й қояды (Сем., Көкп.). Әдеби тілдегі отты тамыз, тамызық сөздері осы сөзбен төркіндес …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шыралау — 1 (Шығ.Қаз., Зайс.) жаңқалау, ағашты жарып жаңқалау. Мына ағашты ш ы р а л а п жібер, тамызық қылайық (Шығ.Қаз., Зайс.) 2 (Тау., Қош.) әурелеу, мазалау. Сен ол кісіні албаты (қ.) ш ы р а л а м а й тыныш жүр (Тау., Қош.) 3 (Қарақ.) оңалу, семіру …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қусақ — сын. Қу, қураған; кепкен. Түс әлетінде сексеуіл қиюшылар бір жерге жиналады. Қ у с а қ шырпылар үйіліп, от жанады (Қ.Омаров, Әке, 74). Пешке қ у с а қ тамызық салып, үш төрт тал жыңғылдың басын қаластырды (Бұл да, 103). Жағаға жақын біткен… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»